05 Nov Child grooming

CHILD GROOMING Uwodzenie online, czyli grooming – to szczególna kategoria relacji tworzona za pomocą systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej między osobami dorosłymi, a dziećmi w celu ich uwiedzenia i wykorzystania seksualnego. Znajomość dziecka ze sprawcą może przybrać m.in. formę relacji emocjonalnej, w której sprawca przyjmuje rolę chłopaka/dziewczyny i dąży do rozbudzenia w dziecku uczuć zakochania, lub relacji mentorskiej, w której sprawca wciela się w rolę osoby. Poprzez uwodzenie dzieci przez Internet rozumie się potocznie child grooming. Proces uwodzenia w sieci jest zjawiskiem złożonym – czas trwania, intensywność kontaktu oraz sposób, w jaki przebiega, zależy zarówno od osobowości i potrzeb sprawcy, jak i potrzeb oraz zachowania ofiary. Aby osiągnąć swój cel, sprawca buduje bliską relację i emocjonalne porozumienie z dzieckiem, stosując różne techniki manipulacji i fałszując swoją tożsamość np. zaniżając swój wiek. Child grooming: – to działania, które podejmowane są w celu zaprzyjaźnienia się i nawiązania więzi emocjonalnych z dzieckiem, aby zmniejszyć jego opory i później je seksualnie wykorzystać, – mechanizm ten wykorzystywany jest po to, aby namówić dzieci do prostytucji, bądź udziału w dziecięcej pornografii. Jakie są cechy dziecka predysponowanego do bycia ofiarą?

• – niskasamoocena,
• – samotność,
• – niepełnarodzina,
• – brak bliższych więzi,
• – podatnośćnamanipulację,
• – ufność,
• – chęćzdobyciauwagi Jaka jest skala zjawiska? 1. Z wielu zagrożeń dla młodych internautów uwodzenie budzi największe obawy rodziców. Według badań CBOS nawiązywania przez dziecko niebezpiecznych znajomości, w tym narażenia na ataki pedofilów lub nakłaniania do prostytucji, obawia się 43% rodziców. 2. Tymczasem – co wykazały badania NASK – niemal jedna czwarta nastolatków (23,1%) przyznaje, że zdarzyło im się bezpośrednio spotkać z dorosłym poznanym w internecie. Spośród tych, którzy to robili, tylko 39% poinformowało o tym rodziców, 27% – kolegów, 5% – innego

dorosłego, a aż 29% nie powiedziało o tym nikomu. Wynika z tego, że niemal 7% polskich nastolatków spotykało się z dorosłymi poznanymi w sieci, nikomu o tym nie mówiąc. 3. Według Ogólnopolskiej diagnozy problemu przemocy wobec dzieci, przeprowadzonej przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę w reprezentatywnej próbie dzieci w wieku 11–17 lat, co dwudzieste dziecko (5,1%) zawarło w internecie znajomość, w wyniku której ktoś próbował je namówić do zachowań o charakterze seksualnym. 4. Od czerwca 2010 roku uwodzenie dzieci w internecie jest przestępstwem. Każdy kolejny rok przynosi rosnącą liczbę wszczętych z tego przepisu postępowań. W roku 2016 odnotowano ich 529. Co mówi o tym prawo? 1. Zgodnie z Kodeksem karnym (art. 200a) kto składa małoletniemu poniżej 15 lat za pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej propozycję obcowania płciowego, poddania się lub wykonywania innej czynności seksualnej, udziału w produkowaniu lub utrwalaniu treści pornograficznych i zmierza do jej realizacji podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2, 2. Kto za pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej nawiązuje kontakt z małoletnim poniżej 15 roku życia, zmierzając za pomocą wprowadzenia w błąd, wykorzystania jego błędu, niezdolności do pojmowania sytuacji lub groźby bezprawnej do spotkania z nim w celu zgwałcenia go, współżycia seksualnego lub wykonania innej czynności seksualnej podlega karze do 3 lat pozbawienia wolności. Czerwone flagi dla rodziców, jakie zachowania są niepokojące:

• – Osoby zaczynają być podejrzanie miłe dla naszego dziecka,
• – Osoba spoza znanego nam otoczenia pojawia się w życiu dziecka, wykazując ogromne zainteresowanie,
• – Częste wysyłanie prywatnych wiadomości do naszego dziecka przez komunikatory społecznościowe,
• – Dziecko dostaje od obcej osoby prezenty, pieniądze…,
• – Osoba chce spędzać czas z naszym dzieckiem bez żadnego nadzoru.